Dag van de grote prestatie

‘T is ongelooflijk maar om half vijf staan we weer klaar. Dit maal om onze wandeling naar de vulkaan Ijen te maken. Een wandeling van maar 3 km maar we moeten van 1800 naar 2400 meter stijgen. De eerste kilometer gaat redelijk geleidelijk omhoog maar dan het volgende stuk waar echt wel stijgingen van 25 procent in zitten. We moeten dan ook regelmatig stoppen om op adem te komen. De uitzichten zijn fenomenaal. We drinken onderweg nog een kopje thee. Gelukkig gaat de laatste kilometer weer wat “geleidelijker”. En dan komen we helemaal aan de rand van het kratermeer. Indrukwekkend. We zien de zwavelgassen opstijgen en als deze wat wegwaaien komt er een blauw meer tevoorschijn zo onbeschrijflijk mooi. De zwavelwinners dalen nog 150 meter naar beneden om de zwavel te winnen en omhoog te brengen. Ze lopen met manden met 80 kg op hun schouders, het is mensonterend werk. Dan gaan ook wij weer bergafwaarts richting de auto. Rustig en op ons gemak. Beneden gekomen zijn we trots op onszelf dat we de wandeling volbracht hebben. We krijgen ons uitgestelde ontbijt en dat smaakt heerlijk na die inspanning. Dan rijden we naar “Mondoluko el” de woonplaats van Slamet. We bezoeken de ouders van hem, we worden hartelijk ontvangen met koffie, thee en allerlei lekkers en alsof het nog niet genoeg is volgt er ook nog een maaltijd. Wat een lieve mensen. Wij hebben ook voor hen wat Hollandse souvenirs meegebracht. Blij zijn ze ermee. Slamet laat vol trots zijn eigen huis in aanbouw zien, in vergelijking met het ouderlijk huis een paleis. We nemen afscheid niet weer zonder de nodige foto’s. We gaan richting de boot die ons naar Bali zal brengen. De overtocht van een uur neemt twee uur in beslag voor we van boord kunnen. Er liggen veel ferry’s te wachten. Nog een autorit en dan zijn we in Lovina, de volgende bestemming. Een prachtig paradijselijk hotel met uitzicht op zee.