Één van haar lievelings plekken

Ondanks er in de bush geen airco is en om tien gisteravond het licht uit ging hebben we heerlijk geslapen. We zijn weer vroeg op maar nu om nogmaals naar de ranch te gaan en de jonge schildpadjes aan zee uit te zetten. We krijgen zes piep kleine diertjes mee. Ze zijn ongeveer twee dagen oud. We zetten om de beurt er negen uit aan de waterlijn. Het is voor sommige een spartelpartij om in zee te komen. De laatste hoort een naam te krijgen en dat is een prachtige gelegenheid om voor de laatste keer afscheid van Ries zijn grote liefde te nemen. Hij noemt haar Nan en schrijft in het zand haar naam, strooit de laatste as in het infinity teken en strooit er bloemen overheen. Het schildpadje neemt de tijd om naar de zee te komen en wordt dan meegenomen. Het duurt een aantal golven voordat een enorme golf de as en bloemen ook in zee meeneemt. Ons laatste afscheid van Nan. Een heel mooi moment. Hiervoor zijn we tenslotte naar haar lievelings plek gekomen. Met verdriet maar een mooi gevoel verlaten we het strand. Terug in het guesthouse wacht ons het ontbijt en dan gaan we weer de jeep in om al hobbelend de terugweg door het oerwoud te nemen. We bezoeken nog een locatie waar gula djawa, bruine suiker, wordt geproduceerd. Daarna is de volgende stop onderweg naar Banyuwangi één waar Pur ons opvangt. We hevelen onze bagage over in zijn auto en dan vertrekken we naar een super mooi hotel gelegen aan zee met het uitzicht op Bali. We zijn wel toe aan een lekker zwembad en dat laten we ons inderdaad niet ontzeggen. Even genieten want morgen wacht ons de laatste zware inspanning van deze reis. Een wandeling naar vulkaan Ijen. Pff nu nog even niet aan denken.