Een bijzondere dag op de Bromo

Om drie uur vanmorgen staat de jeep klaar met chauffeur Marwat die ons naar de zonsopgang bij de Bromo zal brengen. Het is ruim een half uur rijden achter een lint van rode achterlichtjes die dezelfde bestemming hebben. Eerst een stuk over de krater vlakte en dan nog een flink stuk stijgen. We stappen uit en er is al volop beweging in de stalletjes met thee, koffie  en eten. We drinken er een kopje thee. Dan lopen we verder naar het uitzichtpunt het is er aardedonker op de flashlights na . Een gekrioel van mensen die ook allemaal staan te wachten. En dan langzaam wordt het licht. Er is erg veel bewolking dus bij vlagen zien we prachtige luchten en dan verschijnt het contour van de Bromo, de 

zwavelgassen stijgen omhoog. Indrukwekkend. We lopen een stukje van alle drukte weg om naar de vooraf bepaalde plaats te gaan om de as van Nan uit te strooien. Ries verstrooit de as samen met de bloemen. Ook Corrie, Elly en Slamet strooien bloemen. We hebben het er allemaal moeilijk mee, maar Nan is wel op de plek waar zij gelukkig was.

Geëmotioneerd lopen we terug naar de jeep die ons naar de krater vlakte zal brengen zodat we de laatste 3 km zelf lopen tot aan de rand van de krater. Het is een stoffige wandeling met een behoorlijk stijgingspercentage en het laatste stuk een trap van 240 treden, maar we geven niet op. En boven gekomen kijken we in de krater met een diepte van 400 meter en een doorsnede van 600 meter. De zwaveldampen stijgen op, gelukkig staat de wind de andere kant op. We kijken uit over een onwerkelijk landschap. Geweldig. En nu de weg weer terug. Dat gaat een stuk eenvoudiger. De jeep brengt ons terug naar het hotel. We nemen een verlate lunch die ons heerlijk smaakt. Nu nog opfrissen en inpakken en we gaan weer op pad naar onze volgende bestemming,  Kalibaru. Het is maar vijf uurtjes rijden naar Kalibaru Cottages. Mooie locatie, helaas we verblijven er maar één nacht.